Ziekte van Alzheimer, wat is het?

De ziekte van Alzheimer is een van de bekendste vormen van dementie.
De ziekte van Alzheimer is met ongeveer 70% de meest voorkomende vorm van dementie. De ziekte wordt door een neuropsycholoog vastgesteld.

Bij dementie, de ziekte van Alzheimer, is de verwerking van informatie in de hersenen verstoord.

Bij de ziekte van Alzheimer sterven hersencellen meer af dan gewoon is. De hersenen krimpen hierdoor en de groeven die in de hersenen zitten worden wijder.
De oorzaak van het afsterven van de hersencellen is onbekend. Er wordt gedacht aan eiwitophopingen in de zenuwcellen van de hersenen. Wel is duidelijk dat het eiwit bij Alzheimer patiënten niet goed wordt afgebroken, waardoor hersencellen en verbindingen tussen hersencellen worden geblokkeerd en uiteindelijk zullen afsterven.

Kenmerkend voor de ziekte van Alzheimer is het ontstaan van plaques en tangles in de hersenen.
In 1906 ontdekte een Duitse arts, Aloïs Alzheimer, kenmerkende veranderingen in het hersenweefsel bij mensen die waren overleden aan dementie. Hij beschreef het volgende: "opeenhopingen rondom en buiten de hersencellen, de zogenoemde amyloïde plaques".
In de hersencellen ontdekte hij de aanwezigheid van een kluwen vezels, de zogenoemde neurofibrillaire tangles. 

Om de ziekte van Alzheimer met 100% zekerheid vast te stellen is het tot op heden nog steeds nodig om tijdens een autopsie de aanwezigheid van plaques en tangles waar te nemen.

De ziekte van Alzheimer kent een sluipend begin waarbij stoornissen in het geheugen voorkomen. 
Naarmate de ziekte verergert verliest de persoon steeds meer vaardigheden waardoor hij of zij uiteindelijk volledig afhankelijk wordt van anderen. De achteruitgang kan heel snel verlopen, maar sommige mensen kunnen na de diagnose nog jaren een relatief gewoon, normaal leven leiden.


    Plaques en tangles

In 1906 ontdekte een Duitse arts, Alois Alzheimer, kenmerkende veranderingen in het hersenweefsel bij mensen die waren overleden aan dementie. Hij beschreef het volgende: opeenhopingen rondom en buiten de hersencellen, de zogenoemde amyloïde plaques. In de hersencellen ontdekte hij de aanwezigheid van een kluwen vezels, de zogenoemde neurofibrillaire tangles. 
 
Om de Ziekte van Alzheimer met 100% zekerheid vast te stellen is het tot op heden nog steeds nodig om tijdens een autopsie de aanwezigheid van plaques en tangles waar te nemen.

Hiernaast ziet u de vorming van plaques en tangles in de zenuwcellen in de hersenen bij iemand met de ziekte van Alzheimer.

Symptomen

Mensen met de ziekte van Alzheimer  hebben vaak moeite met het volgen van een gesprek, het maken van plannen, het oplossen van problemen en besluiten nemen. Andere symptomen die bij de ziekte van Alzheimer passen zijn:

  • Het moeilijk onthouden van nieuwe informatie
    In het begin zal het alleen gaan om het onthouden van nieuwe informatie, naarmate de ziekte vordert zal ook de kennis die al langer in het geheugen zit vervagen dan wel verdwijnen.
  • Oriëntatie
    Moeite met oriëntatie in zowel tijd als in plaats is een van de symptomen van de ziekte van Alzheimer. Iemand zal niet meer weten welke dag, welke maand of wel jaar het is en zal zich niet meer goed realiseren waar hij/zij is. 
  • Afasie
    Iemand met de ziekte van Alzheimer krijgt moeite met het gebruiken en het begrijpen van taal.

  • Agnosie
    Het herkennen van voorwerpen en geluiden en hierbij een handeling koppelen wordt steeds moeilijker en zal naar mate de ziekte vordert steeds verder afzwakken.

  • Apraxie
    Iemand met de ziekte van Alzheimer krijgt steeds meer moeite met het uitvoeren van handelingen. Het uitvoeren van handelingen in de juiste volgorde wordt steeds moeilijker.

  • Verandering in karakter
    Iemand zijn karakter kan veranderen. De persoon wordt achterdochtig, agressief of onrustig terwijl hij of zij dat eerst helemaal niet was. Ook kan iemand juist lusteloos worden, terwijl de persoon eerst altijd zin had om dingen te ondernemen. De stemming kan bij iemand met de ziekte van Alzheimer snel omslaan.